WAUW WAUW WAUW WAUWIE

Dat is wat ik hier in nieuwzeeland de hele tijd zeg, WAUW zo prachtig, de bergen, de beekjes, de oceaan alles WAUW!
Het begon allemaal al in het vliegtuig, maar een paar wolkjes aan de lucht dus een super uitzicht over het landschap van nieuwzeeland en dat zijn alleen maar bergen, maar dan ook meteen de perfecte panorama; mega bergen met die perfecte sneeuwtopjes en hier en daar een helderblauw meertje.

Mijn aankomst in nieuwzeeland/christchurch was wel een beetje ongelukkig door een aantal redenen. De eerste was dat de piloot een niet al te zachte landing maakte. Daarna bij de paspoort controle wou de vrouw checken of ik wel een terugvlucht had, of ik wel een visum heb voor australi"e, en dat allemaal nam best wat tijd in beslag, terwijl al die andere toeristen me alleen maar zaten aan te kijken, van is ze illegaal ofzo, omdat hun allemaal binnen 10 seconden klaar waren. Na de paspoortcontrole ging ik naar de band waar je je koffers kunt halen. Toen ik mijn backpack op een karretje aan het laden was komt er een vrouw met zo`n drugshond langszetten en die hond gaat ineens naast mijn tas zitten. Ik denk; dat kan niet goed zijn! De vrouw vraagt mij of ik mijn rugzak misschien even wil uitpakken omdat de hond wat in mijn rugzak ruikt. Dus ik krijg echt een superrode kop, het zal toch niet dat iemand drugs in mijn tas heeft gestopt, nou en dan gaat er veel door je hoofd over hoe dat dan kon gebeuren en wat nu en blabla. Maar toen vroeg de vrouw aan mij, tijdens dat ik mijn tas aan het leeghalen was, of ik fruit, eten of planten in mijn tas heb zitten en dat was genoeg voor mij, want ik had zoveel borden gezien over dat je al het fruit uit je tas moet halen en dat nieuwzeeland net als Australie erg strikt is op controleren van voedsel en planten ivm ziektes. Ik vertelde haar dat ik alleen mentos in mijn tas had zitten, maarja echt geloven deed ze me niet want ik had nog steeds een super rode kop. Nadat mijn tas leeg was, vroeg ze of ik vandaag nog eten in mijn tas had zitten, ik vertelde haar dat ik er een aantal appels in had zitten en dat ik deze tas elke dag met mij mee heb dus er zit altijd veel verschillend eten in. Na dat antwoord mocht ik mijn tas weer inpakken en dan eindelijk het land in!
In de aankomsthal ben ik meteen naar een informatiepunt gegaan om te zoeken voor een hostel en voor dingen die er te doen zijn in NZ. Het hostel dat ik al eerste belde had nog een plekje en ik vroeg de manager meteen wat de beste manier was om daar te komen. Hij vertelde mij dat ik de shuttlebus va 20 dollar moest nemen. Dat vond ik aardig aan de prijs dus ik besloot om maar even naar de stadsbussen te lopen. Ik vertelde een buschauffeur naar welk hostel ik moest en hij vertelde mij dat het 7,50 zou kosten en dat ik dan nog 5 minuutjes moest lopen. Dat was dus toch wel een iets goedkopere optie;)
Het hostel waar ik sliep zag er echt prachtig uit, zo was de keuken nieuw dus dan had ik ook echt alles bij de hand, en het hele hostel was superschoon, echt het beste hostel tot nu toe!
In het hostel had ik een nederlands meisje ontmoet die mij superveel tips had gegeven over wat ik zou moeten doen in nz, zij was namelijk al aan het einde van haar trip in nz. De rest van de 2 dagen heb ik niet zo veel uitgevoerd in christchurch want het was er echt superkoud en het regende, en ik zou nog terugkomen in dit stadje omdat de buspas die route heeft.

Na 2 dagen in christchurch geweest te zijn was het tijd om naar het volgende dorpje te gaan, Kaikoura. In Kaikoura besloot ik eerst een uurtje te gaan slapen want tijdens de busreis had ik niet geslapen omdat dat te gezellig was;) Na de lunch ben ik met 2 engelse jongens een wandeltocht begonnen. Eerst moesten we een uur lopen van het hostel naar het begin van de track. Het begin was een parkeerplaats met daarnaast een zeehonden kolonie. Tijdens het foto`s nemen van de zeehonden begon het echt uit het niets keihard te regenen en hagelen, dus we zijn onder een afdakje gedoken maar echt droog bleven we niet want de wind was zo hard dat het de regen en de hagel gewoon onder het afdakje doorblies. En nu snapte ik ook de buschauffeur die mij vertelde dat het weer in nz elke 2 minuten kan omslaan. De hagel bleef maar aanhouden dus we besloten onze duimpjes maar omhoog te doen om te kijken of we een lift konden krijgen van de auto`s die wegreden van de parkeerplaats. Na een tijdje stopte er eindelijk een camper en we konden met z`n 5en (er was ook een ouder stel aan het schuilen onder het afdakje) de camper in. Heel toevallig, uchum, waren het nederlanders. Het lijkt of heel nederland hier woont of op vakantie is...
De volgende dag was het prachtig weer in Kaikoura dus ik besloot om maar weer een poging te wagen om de wandeling te maken. En deze was prachtig! eerst ben ik langs de kustlijn gelopen, waar de hogegolven kapotslaan tegen de rotsen, en daar sta je dan een meter vanaf, echt prachtig!(daar zijn de filmpjes ook van).
Daarna ben ik begonnen aan de echte wandeling die over de heuvels langs de kustlijn gingen, met echt prachtige uitzichten.
Na de tocht ben ik met de 2 nederlandse meisjes die ik tijdens de wandeling ontmoet had, na de souvenirs/kunstenaars winkeltjes gegaan.

De volgende dag ben ik met de bus richting Nelson gereden, de bus stopte nog bij een grote zeehondenkolonie, echt super schattig om al die baby-zeehondjes te zien spelen. Onze 2de stop was in het midden van de Marlborough sounds, daar konden we een uurtje zwemmen. Het water was alleen ijskoud dus ik was er na 5 minuutjes alweer uit. Onze hele route met de bus liep door de Marlborough sounds, prachtig om te zien! De Marlborough sounds staat vooral bekend om de vele wijnvelden, waar de buschauffeur ook van alles over vertelde.
Nelson is echt een superleuk dorpje, er is superveel te zien en er zijn prachtige wandeltracks rond het dorpje door de bergen. Zo ben ik een avond tegen kwart voor 6 een wandeling gemaakt naar het geografische center van nz. hier heb ik gewacht op de zonsondergang, en die was echt prachtig, vooral als de zon onder is en je wacht een paar minuutjes en dan kleuren de wolken oranje, geel, roze, echt prachtig!

De volgende dag ging ik naar het Abel Tasman National Park. (Abel Tasman, nederlander die nieuwzeeland ontdekt heeft maar nooit een voet aan land heeft gezet omdat de mannen van het schip die als eerste aan land kwamen werden gedood en opgegeten door de plaatselijke bevolking, de Maorie. Uiteindelijk is James Cook de eerste man die voet aan land heeft gezet).
Ik werd in Marahau afgezet met de bus, dit is het laatste kleine dorpje voordat het national park begint. Vanaf daar ben ik met een engelse jongen begonnen aan de 22km lange wandeling langs de prachtige kustlijn. Het park staat bekend om de golden beaches, en dat is ook echt zo, goude stranden met een super natuur. Ik liep door de bergen en het leek echt een jungle zo groen, prachtig! Na zo`n 5 km knapte ineens mijn rugzak, en de rest van mijn rugzak was al niet meer zo sterk dus ik kon em niet meer op mijn rugdragen en dus maar gewoon vasthouden, heel ongelukkig. Gelukkig na 8 km was er een weggetje naar een hut. Ik besloot om daar heen te lopen en de engelse jongen besloot om door te lopen. Bij de hut was een meisje en ik vroeg haar of ze misschien iets had waardoor ik mijn tas kon vastbinden zodat ik deze weer op mijn rug kon dragen. En wat bleek ze was nederlands:P Ze had een schoenveter voor me, dus met de schoenveter mijn tas vastgebonden en toen maar hopen dat die het zou houden. Met haar heb ik de rest van de track gelopen tot aan de hut waar we zouden overnachten. De volgende ochtend lekker rustig aangedaan en toen begonnen aan de volgende 12 km door de bergen. Op de helft besloot Petra te stoppen om te lunchen en ik besloot om door te lopen want ik moest om 4 uur bij de watertaxi zijn. Na een stukje gelopen te hebben over het strand, moest ik oversteken waar je alleen met laagtij kon oversteken, maar het was nog geen laagtij, maar ik moest door want anders zou ik de watertaxi niet halen (dacht ik) dus schoenen uit, en het water in, alleen het was nog dieper dan ik dacht, het water kwam tot aan mij short, en die werd een klein beetje nat, maar uiteindelijk de overkant verder droog gehaald. Toen doorgelopen naar het einde, waar ik dus een anderhalf uur te vroeg was, ik had het laatste stuk zo snel gelopen omdat ik bang was dat ik niet op tijd zou zijn:P Maar okej toen ik aankwam, vroeg ik een jongen waar ik precies moest zijn voor de watertaxi, en dat vertelde hij me, en uiteindelijk dus mee aan de praat geraakt en toen ging de tijd wel snel, en het leuke was dat Petra ook nog kwartiertje voordat mijn watertaxi zou aankomen, aankwam zetten. Dus ik had ook makkelijk rustig aankunnen doen en kunnen wachten totdat het laagtij was.
De watertaxi was echt supergaaf, doordat het op openzee is zijn de golven echt mega! en de boot gaat zo ver omhoog en klapt dan weer neer op het water. een gratis achtbaanritje zoals de kapitein zei.
`s avonds kwam ik aan in mijn hostel, en toen kwam de manager naar me toe of ik misschien van kamer wou wisselen omdat hij een groepje heeft die samen op de kamer willen liggen. Ik ging van een 14dorm naar een 2dorm, SWEET AS:D

Nu moet ik nog een paar daagjes in Nelson doorbrengen want ik kan niet weg, omdat de bussen volzitten, maar het is een super leuk dorpje dus ik kan nog wel even wachten:)

Bijna naar huis, nog maar iets meer naar een maandje, ik geniet hier wel, maar ik zie er ook wel echt uit om lekker weer naar huis te gaan!