Laatste daagjes

De ferrytocht zou heel mooi moeten zijn maar het was regenachtig en dus was het een beetje een triest gezicht, wel jammer. We kwamen rond half 5 aan in Wellington. Ik heb meteen mijn backpack neergegooid en ben meteen de stad in gegaan, want ik zou de volgende ochtend al vertrekken omdat ik per se 2 nachten in Taupo wou blijven om de wandeling te doen en de bussen vertrokken niet 7 dagen per week en om op tijd te komen in Auckland kon ik dus maar 1 nacht in Wellington verblijven.
Mijn eerste indruk van Wellington was echt super goed, de stad ziet er leuk uit en je hebt ook gewoon een goed gevoel bij de stad, het sfeertje dat er hangt erg gezellig! Ik was van plan om naar het parlementhuis te lopen, ik had geen kaart of wat dan ook, alleen dat we er met de bus langs kwamen toen we Wellington inreden. Maar onderweg zag ik wat winkels, en tja daar moest ik natuurlijk even een kijkje in nemen. Een paar uurtjes later sloten de winkels en marinda had geen idee waar ze zich bevond! Mijn gevoel zei een richting, die liep ik maar ik kon geen 1 gebouw meer thuisbrengen.. nou dan maar vragen, de man die ik vroeg vertelde mij heel zelfverzekerd dat ik daar heen moest. Na een half uur lopen kwam ik nog steeds geen parlementhuis tegen.. Ik dacht dat het wel een strak plan was om dan maar naar de haven te lopen en me vanaf daar weer te zoeken. Het duurde best lang voordat ik daar de weg naar toe vond, aangezien Wellington nou niet zo handig is opgebouwd, namelijk wegen die rond lopen dus op gebouwen kon ik me ook niet richten want de wegen liepen toch niet zo als ik dacht dat ze liepen. Uiteindelijk was het half 11 toen ik bij de haven was en het begon al wat rustiger te worden en dan begin je je niet echt veilig meer te voelen in een grote stad. Dus toen maar naar een taxi gelopen en gevraagd welke richting ik moet lopen om naar mijn hostel terug te komen. Dit was een halfuurtje lopen en toen was ik weer veilig bij het hostel. Jammer maar helaas geen parlementhuis gezien maar verder wel ongeveer de rest van de stad gezien doordat ik verdwaald was:P
Volgende ochtend vertrokken we richting Taupo, in Taupo heb ik een beetje rondgelopen en nee hier kan je niet verdwalen, namelijk niet zo groot en wegen die parallel lopen;)
De volgende ochtend ging om 5 uur mijn wekkertje want om 6 uur zou de bus ons naar het begin brengen van de hike; The Tongariro Crossing. De hike zou zo`n 8-9 uur duren en daarom begonnen we zo vroeg.
Het begin van de track was langs de vulkaan Mount Ngauruhoe, ook wel bekend als mount Doom in de films van lord of the rings. Dit eerste uurtje was heel relax gewoon kleine heuveltjes. Hele mooie rotsformaties van lavastenen echt prachtig. Wel hing er een verschrikkelijke geur, de geur van zwavel, ik zeg je; rotte eieren! Daarna begon het echte werk, namelijk de Devils staircase. Op onze folder stond heel erg mooi dat we er zelf wel achterkwamen waarom dit deel van de hike zo genoemd word. En ja we hebben het geweten. Oneindige trappen, anderhalf uur omhoog klimmen, geen ene stap is omlaag. Ik moest ongeveer elke 10 meter stoppen om op adem te komen en dan maar weer een hoger punt als doel nemen. Hierna waren we in een onze eerste krater, en wat een raar gevoel is dat, lopen in een krater van een vulkaan die actief is en dus elk moment zou kunnen uitbarsten!
Na de krater kregen we weer een stuk waar we moesten klimmen en dit was erg zwaar omdat je daar op 1800 meter zit en de wind super hard was zo`n 50 km/per uur! En dan staat er ook weer heel leuk op de folder dat je goed moet uitkijken want als je uitglijd door de losse rotsen of je valt door de wind, dat je dan een groot probleem hebt want val je in de andere krater dan kom je daar niet meer uit.. Oftewel erg fijn om dan over zo`n smal paadje te lopen en een aantal keer dat je voeten wegglijden (scheur in je broek krijgt) toen gaf ik wel elke keer een klein gilletje, want ja je ziet die krater, waar je in kan vallen, wel naast je. Toen we eenmaal op het hoogste punt waren hadden we een prachtig uitzicht....0 tegen wolken, haha helemaal wit , je kon ongeveer 2 meter voor je uit kijken! Maar om de paar minuten had je een fantastisch uitzicht voor een paar seconden. Hier zag je een aantal prachtige meren met een hele rare blauwe kleur (geen idee nog hoe ze die rare kleur krijgen) Daarna was de hike makkelijk want deze ging vanaf nu alleen nog maar bergafwaarts. Maar 3 uur bergafwaarts lopen begin je ook wel te voelen, haha!
Aan het einde van de dag was ik dan ook helemaal kapot en ben ik vroeg gaan slapen.

De volgende ochtend vertrok mijn bus naar Rotorua, waar we tegen de middag aankwamen. Ik heb even geshopt, want ja nu moest ik natuurlijk wel een nieuwe jeans, nu de andere kapot was(A)
Tegen half 6 moest ik me inchecken voor de maori show van die avond. Maori is de oorspronkelijke bevolking van nieuw-zeeland.
We vertrokken met een bus naar het dorp van de Maori, in de bus moesten we een chief voor onze groep kiezen, dit werd een of andere oude kerel.
Aangekomen bij het dorp moesten we voor een poort wachten. Komen er uit het niets ineens allemaal krijgers naar ons rennen en dat was best indrukwekkend, ik begreep waarom een aantal kinderen begonnen te huilen. Het is namelijk zo dat ze je proberen te imponeren 'wat ze zeker is gelukt' en daarna leggen ze een blad neer en als de chief van jou groep die met respect accepteert dan mag jou groep in vrede naar binnen.
Aan de andere kant van de poort had je allemaal van die kraampjes, waar een aantal mensen van de stam waren en die vertelde jou dan over de gebruiken en over de geschiedenis van hun stam. Zo vertelde ze hoe ze elkaar tatoo"erden en wat de tatoos precies inhielden. Op een andere plek vertelden ze weer hoe het eten werd klaargemaakt en zo waren er nog veel meer plekken, over de dans, de familie, het jagen enz.
Na een uurtje ongeveer werden we naar een theater geleid. Hier werd een verhaal verteld door middel van muziek en dans, erg indrukwekkend. Een ding herkende ik en dat was de haka. Dit is een maori dans die het nationale rugbyteam van nieuwzeeland altijd doet voordat ze beginnen aan de wedstrijd.
Na deze voorstelling gingen we naar een ander gebouw waar we een buffet hadden die op de maori manier 'onder de grond op hete stenen' was klaargemaakt. en dat smaakte zeeeer goed:D!

De volgende dag ben ik naar een park gegaan met vulkanische activiteit, echt super gaaf! Een aantal geisers, wat kleine meren dat bijna aan het koken is, je ziet de luchtbelletjes en het stoom van het water afkomen, dan heb je ook nog het modder dat aan het bubbelen/bijna koken is namelijk 98 graden. Echt heel bijzonder omdat allemaal te zien. Ik heb in dat park ook mijn eerste echte levende kiwi gezien, het is onmogelijk om deze dieren in het wild te zien want er zijn er nog maar een paar en ze komen alleen `s nachts naar buiten.
Hier heb ik de hele dag een beetje rondgezwerft met een ander nederlands meisje. En toen weer naar hostel lekker relaxen!

Morgen staat Auckland op het programma voor 2 dagen, lekker souvenirs shoppen en dan spullen inpakken voor de vlucht naar sydney!