ben ik dom omdat ik blond ben?

Woehoee camera terug gevonden! volgens mij maar 2 dagen later (leek een eeuwigheid)kreeg ik dat goede nieuws te horen, ik was zo dom door mijn mobiel uit te laten staan en dus kreeg ik het smsje van mijn moeder, waarin stond dat mijn camera gevonden was, ietsjes later:P dus 2 dagen niks voor niks lopen janken maar misschien ook wel goed want ik ben zelf zoo gigantisch dom geweest om mijn camera in een toilet te laten liggen:$!

Maar okej ik moet toch maar weer eens even een beetje een update maken van mijn reis (want ik zit nu alweer in nieuwzeeland:P)

Vanaf port augusta ben ik verder gaan reizen met Lars, Steffen en Patrick, allemaal uit duitsland, we missen er 1tje (bernhard) want die is voor 2 weken naar zijn familie in sydney.
De zondag nadat ik mijn camera verloren had kreeg ik toch nog een beetje goed nieuws en dat was dat de jongens en ik maandagochtend konden beginnen met werken! sinaasappelen plukken. Wat een ****werk, haha het is echt gigantisch zwaar, de bomen zijn zo`n 3 meter hoog, dus de top moet je via een ladder leegplukken, de boom zit vol met doornen dus aan het einde van de dag zaten onze armen vol met snee"en. Het verdiende ook nog eens niks, dus echt topwerk was het niet, kan ik toch beter weer rozen gaan verkopen:P Verder hadden we natuurlijk wel super veel lol, want soms klapt je ladder om en dan lig je ergens tussen de doornen in een boom te hangen en om hulp te gillen:P Mijn tweede werkdag viel echt tegen, saggie als wat, want ja nog steeds niks gehoord over mijn camera, totdat ik dus op de terugweg mijn mobiel aandeed en ik ineens super veel smsjes tegelijk binnenkreeg over dat mijn camera terug was gevonden! Meteen de man opgebeld die mijn camera had gevonden, en die moest mij ook nog even vertellen, hoe dom ik was geweest om de camera in een toilet te laten liggen (jahaa ik weet het hoe dom ik ben geweest!)
Tijdens onze werkdagen campeerden we wel op een verschrikkelijk mooi plekje, het was een heel klein grasveldje, tegen de rivier aan, en savonds een prachtige zonsondergang waar we op uitkijken vanaf ons tentje, ik had nu maar eens mijn tent opgezet want naast een rivier heb je gigantisch veel muggen (na 1 avondje buiten zitten zo`n 128 beten op mijn benen)
De derde dag besloten we vroeg op te staan om het stuk land met de bomen af te maken zodat we naar het volgende stuk land konden. Nadat we de rij afhadden belden we onze baas, vertelde hij ons doodleuk dat hij geen werk meer voor ons had, terwijl hij ons had beloofd 3 weken lang 7 dagen per week werk.
Die dag zijn steffen en patrick eindelijk eens naar het ziekenhuis gegaan, ze hadden wonden op hun voeten die echt te vies voor woorden waren, en ze kregen er steeds meer:P Het was een insectenbeet dat was gaan ontsteken door de warmte en bacteri"en waar hun lichaam geen weet van had, Ze kregen wat antibiotica en een zalfje en dat werkte gelukkig al na een aantal dagen;) De rest van de dagen hebben we een beetje in Renmark en omstreken doorgebracht, beetje internet, zwemmen in de rivier, zonnen, werk zoeken en verder lekker niksen. Uiteindelijk vonden we werk in Waikerie zo`n 80km verderop, daar zijn we de avond daarvoor heen gereden en daar een nachtje in een park doorgebracht. Sochtends werd ik wakker doordat een aantal dronken jongens in de rivier aan het zwemmen waren, daarna was ik een beetje aan het dommelen, en toen hoorde ik ineens gefluister vanuit de richting waar onze auto`s stonden, dus ik kijk op en zie ineens dat ze met onze auto lopen te klooien, dus ik spring op, maarja toen zagen 2 andere jongens die dus blijkbaar op wacht stonden mij, en die riepen 'RUN' en tja toen gingen ze er allemaal vandoor, ik een poging op mijn blote voeten er achteraan en lopen schelden naar die jongens, eigenlijk super zinloos maarja daar denk je dan niet aan haha! Uitiendelijk was het nu ook wel tijd om op te staan, dus wij onze nieuwe baas proberen te bereiken, lukt dus niet.. we hebben de hele dag proberen te bellen maar de telefoon stond uit, dus we hadden geen idee waar we heen moesten.. dus weer geen werk! We zijn aan het einde van de dag maar weer terug gegaan naar Renmark om daar dan maar weer voor werk te zoeken, onze oude baas zei dat hij binnen een paar dagen weer werk voor ons had en dan echt voor langere tijd. Uiteindelijk kon ik daar maar 2 dagen werken want daarna moest ik toch echt naar Adelaide want mijn vlucht naar nieuwzeeland zou dan ook bijna vertrekken en ik wou Adelaide en Melbourne nog daarvoor gezien hebben.
Mijn laatste dagje werk was helemaal perfect! want Lars, waar ik het nogal goed mee kon vinden:D! vertelde mij dat hij met mij mee zou gaan naar Adelaide voor een paar dagen! woehoee:D

Adelaide!
Donderdagochtend om half 6 opgestaan om alle laatste beetjes in te pakken en om daarna de bus te pakken naar Adelaide! echt super spannend, want hoe zou het zijn om 4 dagen alleen met hem te zijn. De busreis was al super gezellig dus dat zou helemaal goedkomen!
Toen we aankwamen op het busstation besloten we om eerst naar een informatiecentrum te gaan om info op te vragen over campsites en fietsverhuurders. De fietsverhuurder bleek dichtbij te zijn, dus we besloten een 2 fietsen te halen (waren gratis voor 1 dag) en dan met onze backpacks op de fiets naar de campsite te rijden. Onderweg een aantal keer bijna aangereden foor auto`s en bussen, doordat fietspaden zomaar ophouden, opzich wel grappig maar ook levensgevaarlijk! Na een aantal km eindelijk de campsite gevonden te hebben, bleek deze vol te zitten. We besloten om dus nu maar eerst de andere campsites te bellen voordat we er heen zouden gaan. Toen ik aan het bellen was, had lars 2 andere duitse jongens ontmoet die met hun auto opzoek waren naar een campsite. Toen ik terug was vertelde ik hun dat de campsite aan het strand, ik wees het aan op de kaart, dat deze plek had en dat die niet zo duur was. Toen zij besloten om daar heen te gaan, vroeg ik hun of ze misschien onze backpacks konden meenemen in de auto en dan bij de receptie konden afleveren zodat wij ze niet op de fiets hoeven mee te sleuren. Dit vonden zij geen probleem, dus backpacks in de auto en wij zelf op de fiets terug naar de stad. In de stad hebben we een beetje rondgehangen en een aantal gebouwen bekeken en toen de fietsen teruggebracht. Aan het eind van de middag een 10 rittenkaart gekocht en ons de weg laten wijzen naar de trein. In de trein als een geklungel omdat we niet zeker wisten of we onze kaartjes opnieuw moesten afstempelen, nagevraagd en het bleek dat we dat moesten doen. Toen de trein aan het rijden was, zaten we stressen over waar we precies moesten uitstappen, op een gegeven moment stopt de trein maar wij dachten dat we er nog lang niet waren, zegt ineens een man naast ons, jaa jullie moeten er nu uit hoor! dus een sprint naar de deur en gelukkig nog op tijd om uit te stappen:P
We liepen naar het strand om te kijken of de campingsite zagen, maar we konden deze niet vinden, dus we vroegen een ouder stel of zij misschien wisten waar de camping was. De vrouw vertelde dat ze net wouden vertrekken en dat ze ons daar wel even konden afzetten. De man en de vrouw waren beiden aardig op leeftijd en ze hadden beiden de grootste moeite om een trap van 5 treden op te komen dus wij waren al benieuwd wie er zou gaan rijden. De vrouw ging achter het stuur zitten en de man laadde alle spullen in de kofferbak in. Ineens rijdt de vrouw naar achteren met de auto, haar man bijna onder de auto, hij zegt ook zo lekker droog; 'ik ben het gewend om onder de auto te komen als zij rijdt'. haha en het mooiste de vrouw had het ook gewoon daarna nog niet eens door dat ze haar man bijna onder de auto had:P! Na wel 1 minuut gereden te hebben bereikten we de campsite, we besloten om meteen voor de auto te gaan zoeken want het was al kwart voor 6 en de jongens zouden er nu toch wel zijn, maar we konden de auto niet vinden. Wij naar de receptie, vragen of ze backpacks hadden ontvangen, maar dat hadden ze niet. Wij heel lacherig, oh vast een misverstand ze zijn vast op de andere camping, kan u die voor ons bellen. De vrouw belde voor ons de andere campsite, maar ook zij hadden geen backpacks ontvangen. De receptioniste vroeg of we een naam, nummer of kenteken van de jongens hadden. uhm nee die hebben we niet haha! we konden er nog steeds wel om lachen!
We besloten om met de bus naar de andere campsite te gaan, voordat we de bushalte bereikten moesten we eerst 2km lopen. Bij de bushalte 3kwartier lopen wachten, maar nog steeds geen bus. Daarintegen aan de andere kant waren er al 2 bussen langsgekomen, dus de 3de bus tegengehouden en gevraagd of we wel bij de goede halte stonden, de buschauffeur zei van wel en dat we gewoon geduld moesten hebben. Weer een half uur gewacht en nog steeds geen bus, dus weer een bus aan de andere kant tegengehouden en gevraagd wat de naam van de halte was waar we stonden zodat we de timetable konden snappen. Wat bleek, de laatste bus was allang vertrokken...! Enigste optie was nu lopen..
Tijdens het lopen maar even Patrick opgebeld over onze grappige situatie waar we in zaten, alleen Patrick maakte ons even goed duidelijk dat dit niet grappig was en dat we nu echt onze backpacks kwijt waren, we hebben geen informatie van die jongens en backpacks zijn makkelijk voor geld te verkopen. Toen pas begonnen we het een beetje te beseffen. Het zal toch niet waar zijn, neee... we vroegen het zelf, ze waren zo aardig! maarja wat als... WAAH!
Na een uur lang scenario`s bedenken over wat er nu is gebeurd en gaat gebeuren, besloten we om bij een tankstation voor een lift te gaan zoeken. Er was een familie die nog 2 plekjes in de auto had naast de hond, die net een lekkere duik in de zee had genomen..altijd fijn:D!
De receptie van de camping was dicht, dus er stond ons een hele zoektocht voor de boeg, want de camping was gigantisch groot. We begonnen gelukkig aan de goede kant want we vonden de jongens al binnen 10 minuutjes. Alleen hadden de jongens onze backpacks bij de receptie afgegeven (waarschijnlijk na ons telefoontje want zij waren ook langer in de stad gebleven) en de receptie was gesloten.. Uiteindelijk de bewaking gebeld en die kwam een halfuurtje later met onze backpacks aanzetten, we konden hem ook contant betalen om die nacht op de camping te mogen slapen.
De volgende ochtend lekker uitgeslapen en daarna de rest van onze nachten bijgeboekt, want het was een prachtige camping. Daarna zijn we naar het strand gegaan want het was heerlijk weer, eindelijk konden we weer in de zee zwemmen en dat was lang geleden want het noordelijke gedeelte van de oostkust daar kon je niet zwemmen ivm de kwallen enz.
Na het strand had het niet echt zin meer om naar Adelaidecity te gaan dus we besloten om naar een outletshoppingcentre in de buurt te gaan. Daarna op tijd weer terug want we wouden de zonsondergang zien, die bleek de dag ervoor perfect te zijn volgens anderen, maarja toen waren wij te druk met zoeken naar onze backpacks. Helaas begon het echt net een halfuurtje voor de zonsondergang helemaal dicht te trekken, dus helemaal niks gezien..
De volgende ochtend wat vroeger opgestaan zodat we op tijd naar Adelaide city konden gaan. Eerst wou ik mijn camera opladen tijdens het douchen, ik haalde mijn geheugenkaart eruit, voor het geval mijn camera gestolen word dan heb ik mijn foto`s teminste nog. Wat dacht ik slim te zijn!
Eenmaal in Adelaide city aangekomen zag ik een prachtig gebouw dus ik wil een foto maken, geeft mijn camera aan; geheugen vol! Hoe dom, de geheugenkaart ligt nog op de camping!!! gelukkig had lars zijn camera mee dus we konden de foto`s met zijn camera maken. Maar okej weer dus zo`n slimme actie:D
We hebben de hele dag gebouwen bekeken, museums bezocht en natuurlijk terrasjes gepakt om mensen te kijken. Aan het einde van de middag begon het te regenen dus toen zijn we maar weer terug gegaan naar de campsite. Regen betekend wolken dus weer geen zonsondergang, aaah:(
De volgende ochtend moesten we vroeg opstaan omdat we optijd moesten uitchecken. We zijn daarna naar het busstation gegaan om onze backpacks in lockers te doen, zodat we ze niet de hele dag moesten meedragen. Daarna hebben we weer 2 fietsen opgehaald om weer een beetje door de stad te kneuren en daarna de rest van de middag naar de botanic gardens geweest. savonds naar de portugees wezen eten en toen terug naar het busstation, want ik moest naar Melbourne zodat ik die stad nog in 1 dag kon zien en Lars zou worden opgehaald door Steffen om weer terug naar Renmark te gaan.

Melbourne!
Ik kwam `s ochtends om kwart over 6 aan, gelukkig had het hostel een 24-uur receptie, dus ik kon mijn spullen dumpen en meteen de stad in. Ik heb een eigen sightseeingtour gedaan de hele ochtend. Tegen de middag begon er een parade, er was namelijk een festival van 4 dagen in de stad, daar heb ik de hele middag naar gekeken en aan het einde van de middag nog een ander rondje door de stad gemaakt en toen terug naar het hostel om mijn spullen vliegtuigklaar te maken.

Volgende ochtend om 9:35 vertrok mijn vliegtuig naar Christchurch- Nieuw-zeeland.

En daar bevind ik me nu, ik heb echt super veel zin in mijn trip, het enige nadeel het is hier gigantisch koud! De herfst is hier begonnen:S ghehe en ik had in Nederland het idee dat ik alleen naar Australie zou gaan dus nogal veel zomerkleding en haast geen warme kleding, oepsie:P